O książce: 1986 / W opowiadaniu „Główny winowajca” znajduje się przestroga dotycząca groźby wojny, którą generuje totalitarne państwo faszystowskie , wrogi wobec własnego narodu i skazujący go na rolę mięsa armatniego. Wojna, niczym miecz Damoklesa, nieuchronnie wisi nad bohaterem opowieści, nieubłaganie nękając go koszmarami i doniesieniami prasowymi. Tytułowa zjadliwa ironia ma charakter fantasmagoryczny, podobnie jak późniejsze zwroty akcji, w wyniku których „główny winowajca” staje się „głównym oskarżonym” w procesie „organizacji antywojennej inspirowanej przez sąsiedni moc." Przebieg procesu, zakulisowe rozgrywki polityczne wokół niego, kazuistyka prokuratora i szykany sądowe ukazane są w jasny i chwytliwy sposób, niczym dowcipna parodia zalegalizowanego bezprawia wymiaru sprawiedliwości. Ale „mały człowiek”, przestraszony wojną, zostaje skazany na śmierć za paniczny strach przed nią.